Różnica między boksem a MMA
Czym różni się boks od MMA
Zaczynając treningi bądź mając już pewne doświadczenia, nietrudno zauważyć wiele podobieństw, a także szereg różnic między boksem i MMA. Obie dyscypliny polegają na zadawaniu jak największej ilości możliwie najmocniejszych ciosów rywalowi i pokonaniu go w ringu poprzez przewagę techniczną, siłową bądź kondycyjną. Możliwy jest także nokaut i zakończenie walki przed czasem. Wielu fanów śledzi rozgrywki w jednej i drugiej dyscyplinie, a niektórzy stają się wręcz fanatykami, twardo obstając przy jednej z nich, broniąc jej i atakując drugą. Poniżej podstawowe fakty historyczne i techniczne dotyczące zarówno boksu, jak i mieszanych sztuk walki.
Boks pojawia się we wzmiankach dotyczących już czasów antycznych, obecny był on w programie odbywających się wówczas igrzysk olimpijskich. Nowożytne zmagania z użyciem pięści opisuje się natomiast od pierwszej połowy XVIII wieku. W tamtych czasach zdarzało się, że jeden z przeciwników umierał podczas walki na ringu. Dopiero około 150 lat później wprowadzono np. wymóg zakładania podczas walki rękawic. Dziś znacznie rzadziej spotykane są w boksie poważne kontuzje, nie mówiąc o ofiarach śmiertelnych. Jest to efektem wprowadzenia szeregu zasad oraz ustaleniu czasu trwania walki. Pierwotnie starcia toczyły się bowiem aż do momentu, w którym jeden z zawodników nie został znokautowany. Historia, jaką zdążyły dotychczas napisać mieszane sztuki walki jest znacznie krótsza – pierwszy oficjalny turniej MMA odbył się w Stanach Zjednoczonych w 1993 roku, pod nazwą UFC 1. Niektórzy wskazują również, podobnie jak w przypadku boksu, na korzenie antyczne tej dyscypliny – pankration występujący w starożytnej Grecji.
Boks a mma – różnice w sposobie walki
Pierwszą, zasadniczą różnicą dotyczącą obu dyscyplin jest sposób walki. W boksie zadaje się pięściami ciosy: proste, sierpowe i z dołu (podbródkowe lub haki). Celuje się w głowę (jej przednie i boczne części) oraz w dowolne miejsce powyżej pasa przeciwnika. Bronić można się poprzez odskok, odchylenie, ustawienie gardy lub zakrok. Również w MMA stosuje się wszystkie wymienione powyżej ruchy i techniki, a także całe mnóstwo innych, dostarczanych przez przeróżne, nieraz bardzo egzotyczne sporty walki. Możliwa jest walka w parterze, rzuty, kopnięcia czy zakładanie dźwigni bądź duszenie. Zawodnicy MMA mają wolne palce, co umożliwia chwytanie, zazwyczaj surowo zakazane jest jednak wkładanie ich do ust czy nosa przeciwnika. W boksie rękawice są całkowicie zabudowane, nie ma możliwości chwycenia przeciwnika. Trenując mieszane sztuki walki zwraca się uwagę na szereg elementów identycznych jak w treningu bokserskim, ale dokłada się także techniki właściwe dla grapplingu. Będą to więc wszelkiego rodzaju chwyty, wywodzące się z takich dyscyplin, jak: zapasy, judo, jiu-jitsu itp. Znane są przypadki bokserów, którzy u schyłku kariery próbowali, z różnymi skutkami, swoich sił w mieszanych sztukach walki. To samo tyczy się zresztą judoków i zapaśników. Początkowo, ciekawym widowiskiem bywały starcia dwóch zawodników, reprezentujących całkiem odmienne sztuki walki. Dziś te granice się zacierają, każdy stara się przygotować wszechstronnie, dokładając starań w treningu wszystkich możliwych elementów. Mimo to, często można wyodrębnić charakterystyczne style zawodników, takie jak: „parterowiec”, „zapaśnik” i „uderzacz”. Oba te sporty walki, choć pokrewne, mają swoich gorących zwolenników. Wiele jest również osób, które interesuje zarówno boks, jak i mieszane sztuki walki, a próby rozpoczęcia dyskusji pod tytułem „Boks a MMA?”, ucinają jednym krótkim kontrargumentem: „piłka nożna a siatkówka?”, traktując je jako całkiem osobne sporty. Z pewnością wszyscy z nich obejrzą jeszcze wiele emocjonujących i trzymających w napięciu walk w jednej i drugiej dyscyplinie.
